Ти співала щоб віддати

Soms klinkt stilte luider dan gespannen snaren. Je zit in een kamer die aanvoelt als een tempel en zingt niet voor iemand in het bijzonder, maar gewoon voor de wind, de muren, de leegte. Maar in deze klanken schuilt een hardnekkige hoop dat er ergens buiten deze vier muren iemand is die het hoort en oppikt.

De muziek klinkt met een lichte droefheid, maar niet hopeloos - er is beweging, vlucht, verwachting van stappen bij de deur. Dit is een verhaal over een stem die naar buiten breekt om iets groters te worden dan alleen een melodie. En in deze oprechtheid zit een warmte die zelfs de koudste muren kan doen smelten.