Revolá

Een stroom van liedjes waarin verdriet wordt opgeslagen voor het geval dat - als reservesleutels in je zak. De stem lijkt het ongeluk te tellen voordat je het huis verlaat en fluistert tegelijkertijd: “Geluk is leven waar je geboren bent”. Een lichte spot met het lot gaat hand in hand met warmte: bloemen gaan dood als je ze geen water geeft, maar dat is nog geen reden om je te ergeren - gewoon weer een reden om op zondag de stad in te gaan en te kijken naar de mensen die terugkeren naar hun hoofdsteden.

Beelden stromen als een rivier: groene bloemen die op de Guadiana vallen, een gezicht dat klinkt als Madrid, de maan op een zomeravond - dit zijn geen ansichtkaartlandschappen, maar levende markeringen op de route. De stilte wordt bewaard “voor het geval dat”, als een doosje met proviand, en als antwoord op de vraag naar de tijd - een wrange glimlach en een beetje giftig sarcasme. De lente belooft een ontmoeting, zelfs als er rondom echo's van teleurstellingen en droge grond zijn.