Особистий рай

De zee is hier geen geografisch gegeven, maar een gemoedstoestand. Het moment waarop stormen geen reden zijn om je onder een deken te verschuilen, maar slechts een achtergrond vormen voor een romantische boottocht. Schepen zinken, kaarten worden nat, maar iemand roeit koppig verder, ervan overtuigd dat ‘naar jou’ belangrijker is dan ‘naar de kust’.

Een ironisch-heroïsch beeld: dolfijnen als taxi's, haaien als decor voor moed, een orkaan als wind in je haren. Hier is de oceaan niet beangstigend, maar verandert hij in een zacht pad naar je persoonlijke paradijs, waar je 's nachts op het zand kunt dansen en in andermans dromen kunt sluipen.

Deze zwemtocht is niet logisch, maar wel spannend, roekeloos en met een levendig kinderlijk geloof dat als je iets heel graag wilt, zelfs de natuur als koerier werkt.