Goodbye

Afscheid in herhalingsmodus: de woorden klinken als een briefje op de keukentafel - kort, koel en een beetje theatraal. Beschuldigingen, berouw en beloften zijn verpakt in een routinematige choreografie van afscheid: op de knieën vallen, op het zwaard vallen, een briefje achterlaten - alles volgens het script. Waar een verklaring had moeten zijn, blijft alleen een echo achter: “vaarwel” keer op keer, en de pijn lijkt plotseling vertrouwd. Het gevoel is niet dat van een finale met vuurwerk, maar van een stille trein met een verre bestemming: mensen vertrekken, sommigen zegenen, sommigen zwaaien vaarwel, en het licht in het raam dooft langzaam. Een beetje triest, een beetje ironisch en verrassend menselijk: soms is vertrekken gewoon een andere manier om te proberen alles te herstellen.