Hinata

Een beetje een rare romanticus, die zegt dat hij geen romanticus is. In plaats van liefdesverklaringen - stukjes pijn en twijfels van anderen, in plaats van bombastische beloften - gewoon “ik wil je hand vasthouden”. Het lied klinkt als een koppig manifest: ja, het leven was zwaar, vrienden verdwenen, kansen gingen voorbij... maar als die ene persoon naast je is, is het zelfs niet zo eng om op blote voeten door de hel te lopen. En misschien zit juist in dat hardnekkige ‘ik wil zijn’ de echte tederheid.