Camera

Alsof iemand op dat moment heeft gekeken toen de nacht filmisch werd. De sterren staan in de juiste hoek, de duisternis is niet langer beangstigend en verandert in een achtergrond voor de schittering, en de tijd lijkt stil te staan tussen inademen en uitademen. Er is geen camera nodig - zulke beelden drukken zich vanzelf af, als een toevallige kras op het glas, maar in plaats van pijn laten ze warmte achter. De muziek klinkt alsof de hele wereld zwart-wit is geworden en één persoon plotseling in alle kleuren tegelijk is gaan gloeien.