Abyss

Afscheid klinkt altijd luider dan stilte. Alsof de stemmen nog in de kamer hangen, maar het al duidelijk is dat niemand terugkomt. Alles draait in cirkels: schaduwen, flarden van melodieën, een hart dat vastzit tussen ‘nog’ en ‘al niet meer’. En tegen de achtergrond van deze chaos blijft één hartslag over - een droog, obsessief ‘heat, heat’, alsof het een nerveuze tic is van een herinnering die maar niet wil verdwijnen.