treading water

Het leven hier klinkt als een reeks gebroken beloften, koffers in de gang en een roos waarvan de bloemblaadjes al lang zijn afgevallen. In de woorden zit veel boosheid op zichzelf, veel pijn en toch ook hoop dat het gebruikelijke scenario voor zijn dochter kan worden doorbroken. De muziek schommelt tussen bekentenis en schreeuw in de leegte, alsof iemand op de rand staat: nog één stap en hij valt in de afgrond, maar toch wil hij geloven dat er verderop een weg naar het licht is.