Original

Wanneer liefde verandert in een ijskoude vitrine, maar van binnen toch pijn doet, dan krijg je dit: je wilt blijven, maar elke beweging brandt van de kou. Herinneringen aan de ‘oude versie’ worden gezelliger dan de werkelijkheid. Je probeert te begrijpen: is dit liefde of een museumstuk achter glas? En in je hoofd blijft hetzelfde ‘la-di-da’ rondspoken, alsof het je bespot: geen punt, geen komma, gewoon een vastgelopen plaat.

Koud, mooi en pijnlijk eerlijk - muziek over hoe moeilijk het is om iemand te missen die nog steeds bij je is, maar alsof hij al lang verdwenen is.