Attention

Soms klinkt liefde als een aanhoudend ‘kijk hierheen’ - met een vleugje grillig theater en brutale kwetsbaarheid. Van binnen lijkt het een volwassen man, ‘ik ben toch een man, zie je dat niet?’, maar van buiten is het net als op school tijdens de pauze: ‘kijk, kijk, kijk!’.

De muziek bruist van ongeduld: het hart klopt, de woorden volgen elkaar op, in het hoofd komt alles neer op één gedachte - als de ogen maar niet afdwalen. Ironisch en ontroerend tegelijk: alleen wie echt bang is om verloren te gaan in de stilte, kan zo luid om aandacht vragen.