UNDEFEATED

Dit nummer klinkt als een discussie met de eeuwigheid, waarin de klok aan de muur de belangrijkste tegenstander is. In dit nummer slaat de tijd je soms op je rug, steelt hij soms minuten, en verandert hij soms plotseling in een geschenk, als je het op tijd opmerkt. Er is geen moraliserend toontje, alleen een eerlijke erkenning: alles wat je hebt meegemaakt – zowel overwinningen als mislukkingen – wordt een les, en elke seconde vraagt om aandacht, alsof het zand in een eindeloze zandloper wegstroomt.

De muziek houdt het evenwicht tussen woede en dankbaarheid: alsof iemand tegelijkertijd op de kalender vloekt en het leven omarmt omdat het er überhaupt is.