Armour

Soms begint het allemaal met één druppel. Je denkt: wat kan die nou voor kwaad? En dan ineens is het een zee en sta je middenin, zonder roeispaan, met een gezicht waarop staat ‘alles is oké’ en stenen in je rugzak die je al lang had moeten weggooien. Dit nummer is als een gesprek dat vijf jaar eerder had moeten plaatsvinden, maar nu eindelijk is gekomen. Geen moraal, geen advies, maar gewoon:“doe je pantser af, stop met al die last te dragen”. En dat klinkt niet als een verwijt, maar met dat zeldzame medeleven dat niet om een knuffel vraagt, maar om de een of andere reden toch warmte geeft. Zwaarte zit niet alleen in het lichaam. Soms zit het verborgen in stilte, in je keel, in wat je niet hebt kunnen zeggen omdat je er niet toe in staat was. Maar niemand is verplicht een tank te zijn. Zelfs als dat vroeger wel lukte. Een nummer waarin je kunt ademen. En misschien voor het eerst niet bang hoeft te zijn dat iemand je hoort.