Somewhere Over Laredo

✈️Als de werkelijkheid een plastic beker met ijs is, een krappe zitplaats bij de patrijspoort en twintig minuten voor het instappen, woont je hoofd koppig ergens waar het helemaal niet hier is. Waar de woestijn gloeit, waar de rivier fluistert onder de maan, waar de zilveren gesp van een spijkerbroek in het donker iets helderder schijnt dan de sterren.

Nou ja, het viel niet mee. Nou ja, het was helemaal niet nodig om te beginnen. Maar wie zal dit allemaal tegenhouden, als zelfs op een hoogte van tienduizend voet het hart nog steeds aan de oever van Rio ligt, naast degene die wist hoe hij moest omhelzen alsof er geen belofte voor morgen was.

Dus vliegen we - naar het westen, de lucht in, weg van onszelf, maar een beetje dichter bij die herinneringen die ruiken naar stof, leer en één grote fout, waar we nog steeds een beetje medelijden mee hebben.